09-09-2009 tarihi benim için en mutlu günlerden birisi oluverdi sabah saat 09:09 da. Biricik oğlum Batuka (Batuhan Kaan) dünyaya geldi. Gerçekten de tam saat 09:09 da ilk kez karşılaştık oğlumla hastahane koridorunda. Ben bir elimde video kamera terden sırılsıklam olmuş haldeydim. Oğlum ise yeşil hastane kumaşlarına sarılmış, ıslak teni kızarmış bir hemşirenin kucağında. Koluna bir bant iliştirmişler üzerinde "Bebek Aslan" yazıyor. Alelacele geçti önümden yeni doğan bakım odasına aldılar sadece 1-2 sn bakabildik birbirimize.
Bugün ise evdeyiz yatağında yatıp etrafına bakınıyor, mırıldanıyor, yiyor ve işiyor. Bazı tanıdıklar ve arkadaşlarım soruyorlar "Nasıl bir duygu ?" diye, ben anlatamıyorum. Anlatma yeteneğimin kısıtlılığından değil, anlatacak yada tarif edecek bir cümleyi kuramadığımdan da değil. O mutluluğun önermesini yapamıyorum. Bildiğim hiçbir şeye benzemiyor bu duygu. Yıllar sonra ilk defa bilmediğim bir şey ile karşılaşmış durumdayım.
Oğlum yavaş yavaş yaşamayı öğreniyor, ben de ona bakarak baba olmayı. Hepinize kısmet olması dileği ile okuyanlara ve oğluma huzurlu uzun bir hayat diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder